Κι ο Έρωτας δικός μας είναι...Έλληνας!!!
Κι ο Έρωτας δικός μας είναι...Έλληνας!!!
Και δεν υπήρχε περίπτωση να μην εκμεταλλευτούν και να μην μολύνουν οι αποστάτες τον έρωτα , αυτόν που ενώνει δύο ανθρώπους, ένα άρρεν και μια θήλυ, για να δημιουργήσουν μια νέα οικογένεια, ένα σπιτικό που θα γεμίσει χαρούμενα πιτσιρίκια, γέλια, παιχνίδια και φωνές.
Γιατί αυτό κάνει ο έρωτας, δημιουργεί…
Και δεν προβάλλει μόνον κάθε 14 Φλεβάρη, αλλά παραμονεύει το ζευγάρι νύχτα μέρα και τους πετάει τα βέλη του, αυτά που τους κάνουν να κρυφοκοιτάζονται με βλέμμα γεμάτο νόημα, να θέλει ο ένας να τρέξει στην αγκαλιά του άλλου , σε μια ένωση μοναδική, που μόνον στους ουρανούς μπορεί να τους πάει, ενεργοποιώντας όλες τις αισθήσεις και κάνοντας τους δύο να γίνονται ένα, σε έναν κόσμο θεϊκό και σαν θεοί κι εκείνοι να δημιουργούν….
Τους ενόχλησε αφάνταστα το δημιουργικό πνεύμα του έρωτα, τα παιδιά, οι καρποί του, οι οικογένεια κι ύπουλα, δόλια και μοχθηρά, έστησαν παγίδες στους ανυποψίαστους ανθρώπους και μέσα από άρρωστα πρότυπα και διαφημίσεις τους έστρεψαν ,όχι στην φυσιολογική έλξη των αντιθέτων αλλά στην ένωση των όμοιων που από τη φύση είναι αδύνατον να δημιουργήσει…
Τον έκαναν διαφήμιση τον έρωτα, εμπόριο τον κατάντησαν, κερδοφόρο και μετά μίλησαν και για αγάπη, λέγοντας πως καθώς φεύγει ο έρωτας μένει μια τεράστια αγάπη…
Την αγάπη των όρκων…
Ορκίζομαι πως σ΄αγαπώ και θα σ΄αγαπώ αιώνια ….
Λόγια και όρκοι χαμένοι στο κενό…όρκοι που ποδοπατήθηκαν μέσα στην εκκλησιά, όντας ντυμένοι νύφη και γαμπρός, προσπαθώντας ο ένας να υποτάξει εξ αρχής τον άλλον…
Μα ο έρωτας, είναι φτιαγμένος από την ισότητα και δεν γνωρίζει από υποταγές…
Είναι φτιαγμένος από Αλήθεια και δεν αντέχει τα ψέματα ούτε την υποκρισία…Αμέσως χάνει τη δύναμη του, τη ζωντάνια του, τα χρώματα του, όταν αντιληφθεί τα ψεύτικα σ΄αγαπώ. Στην υποκρισία και στην ψεύτικη αγάπη πιάνουν οι ευχές του ιερέα, που στο μυστήριο του γάμου εύχεται στη νύφη να γίνει σαν τη Σάρα …κι εκεί, αλλάζει το βλέμμα και η αύρα ανέχεται το αγκάλιασμα μιας άλλης ξένης αύρας, που ήδη έχει μολύνει πρώτα τη σκέψη και μετά, ολόκληρο τον έρωτα….
Ο έρωτας είναι Αισθητική κι Αρμονία και δεν έχει ανάγκη από αξεσουάρ και λόγια αισχρά για να δώσει ηδονή …Ξέρει πως να βρει την ηδονή στις αισθήσεις και παίρνει φωτιά με ένα απλό άγγιγμα…
Ο έρωτας είναι σεβασμός και αυτός οδηγεί στην Ευδαιμονία το ζευγάρι. Κι ο σεβασμός τα έχει όλα μέσα του ως μέγιστη Αρχή που είναι…Έχει την Ισότητα, την Αλήθεια, την Ελευθερία, την Αρετή , τη Δικαιοσύνη, την Αισθητική και την Αρμονία, την Ανδρεία για να προστατεύει όλα τα παραπάνω, την Αφθονία και οδηγεί το ζευγάρι με Λογική στην Ευδαιμονία και στη Γνώση του σκοπού για τον οποίο ενώνονται …
Αυτός είναι ο έρωτας …και δεν χρειάζεται Βαλεντίνους και υποκρισίες, ούτε τριαντάφυλλα και κόκκινες καρδιές.
Κι αν στο όνομα μιας χαρούμενης μέρας ή μιας γιορτής ξορκίζουμε όλα τα παραπάνω, ξεπουλώντας το αληθινό νόημα του έρωτα, τότε είμαστε αξιολύπητοι και μόνον θρήνοι μας ταιριάζουν , καθώς ως Έλληνες, η ζωή μας , η κάθε ανατολή που ξημερώνει τη μέρα μας, θα έπρεπε να είναι μόνον γιορτή αφιερωμένη στον τεράστιο , μοναδικό έρωτα , που κι αυτός δικός μας είναι …ΈΛΛΗΝΑΣ!!!!
