ΣΚΥΘΟΠΟΛΙΣ. Το όνειδος του χριστιανικού ιερατείου.
ΣΚΥΘΟΠΟΛΙΣ. Το όνειδος του χριστιανικού ιερατείου.
ΤΑ ΛΌΓΙΑ ΕΊΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΆ
ΣΚΥΘΟΠΟΛΙΣ. Το όνειδος του χριστιανισμού.
19.500.000 ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΘΝΙΚΟΙ ΧΑΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙ
«Ελληνική φυλή, δεν σε έσωσε ο Χριστιανισμός, αλλά ο Ελληνισμός σου!»
Η Σκυθόπολις η Μπετσηάν πόλη του Ισραήλ άγνωστη στους περισσότερους από εμάς. Βρίσκεται 8 χιλιόμετρα δυτικά του Ιορδάνη, και 28 χιλιόμετρα νότια της λίμνης Τιβεριάδας.
Ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Έλληνες την αποκαλούσαν Σκυθόπολη λόγω της κατάληψης της από τους Σκύθες το 631 π.χ.
Εκεί στη Σκυθόπολη λειτούργησε το πρώτο στρατόπεδο θανάτου της Ιστορίας, ιδρυθέν το 341 από τον Κωνστάντιο τον Β΄ δευτερότοκο γιο του (Μεγάλου) Κωνσταντίνου, και με υπόδειξη του επισκόπου Αλεξανδρείας Γεωργίου. Το πότε, και τον τρόπο λειτουργίας αυτού του Χριστιανικού κρεουργείου περιγράφει ο έγκριτος Ρωμαίος ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος στον 19ον τόμο, με τον τίτλο RES GESTAE LIBRI XXXI, της 31ενός τόμων ιστορίας του των χρόνων εκείνων.
Θύματα του Χριστιανικού κρεουργείου ήταν οι Εθνικοί που αρνήθηκαν να ασπασθούν τον χριστιανισμό, που στην πλειοψηφία τους ήταν Έλληνες. Επειδή οι Έλληνες της αυτοκρατορίας υπερείχαν συντριπτικά, πνευματικά και πολιτισμικά, από όλους τους άλλους λαούς, τους ήταν αδιανόητο να απαρνηθούν τη θρησκεία των προγόνων τους, για μια άλλη θρησκεία που δεν ήταν δική τους έμπνευσης. Βεβαίως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Έλληνες έλεγαν “πας μη Έλλην είναι βάρβαρος”. Πως λοιπόν να αποδεχθούν την θρησκεία των Εβραίων, ενός βάρβαρου λαού όπως πίστευαν. Αυτή λοιπόν την υπεροχή τους, την πλήρωσαν με πολύ αίμα.
Εμπνευστής της δημιουργίας και της λειτουργίας του κρεουργείου, σύμφωνα με την μαρτυρία του Αμμιανού στο 11ο κεφάλαιο του 17ου τόμου, ήταν ο διανοητικώς ανάπηρος επίσκοπος Αλεξανδρείας Γεώργιος, ο οποίος κατάφερε να αναρριχηθεί στο ύπατο αυτό αξίωμα, περιφερόμενος με τη συμμορία του στους δρόμους της Αλεξάνδρειας, εξοντώνοντας ανθρώπους και καίγοντας τα πάντα.
Είναι σημαντικό εδώ να αναφέρουμε ότι οι Εθνικοί ήταν η πλειοψηφία μεταξύ των υπηκόων της αυτοκρατορίας και κατείχαν λόγω μορφώσεως και προϋπηρεσίας, όλες σχεδόν τις διοικητικές θέσεις στις ρωμαϊκές επαρχίες. Μην ξεχνάμε ότι εκείνο τον καιρό οι μετέπειτα (άγιοι) της εκκλησίας επιδίδονταν σε ένα αδυσώπητο αγώνα εξόντωσης των εθνικών ώστε να επικρατήσει ο χριστιανισμός. Ο Γεώργιος λοιπόν, φαίνεται ότι έθεσε ως στόχο την εξόντωση των εθνικών, αφού η παρουσία τους αποτελούσε εμπόδιο στο στόχο της απόλυτης επικράτησης του. Προσφέρθηκε στον αυτοκράτορα να γίνει υπερασπιστής του, και ζητώντας τη συνδρομή του για να καταπνίξει κάθε συνωμοσία εις βάρος του. Ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος επικροτών την κίνηση του Γεωργίου έστειλε στη Σκυθόπολη τον αρχιγραμματέα του Παύλο, τον αποκαλούμενο και Τάρτατο, που ήταν διαβόητος για την σκληρότητά του, και επαγγελματίας εξολοθρευτής. Έτσι από κοινού Γεώργιος και Παύλος οργάνωσαν το χριστιανικό κρεουργείο.
Η κύρια κατηγορία ήταν βέβαια αυτή της “εσχάτης προδοσίας” και σταδιακά άρχισε να απαγγέλλεται εναντίων όλων των εθνικών αδιακρίτως. Χαρακτηρίζονταν υπονομευτές του αυτοκράτορα, μόνο και μόνο επειδή διατηρούσαν τις θρησκευτικές τους παραδόσεις. Το κολαστήριο άρχισε γρήγορα να δέχεται “πελάτες” όχι μόνο από την Ανατολή, αλλά και από όλη την αυτοκρατορία. Γράφει ο Αμμιανός «Από όλο σχεδόν τον κόσμο, ευγενείς η απλοί πολίτες οδηγούνταν αλυσοδεμένοι στην Σκυθόπολη. Μερικοί υπό το βάρος των αλυσίδων και τις κακουχίες πέθαιναν πριν καν δικαστούν».
Ουχ ήττον επιβαρυντική είναι και η μαρτυρία του Αμμιανού Μαρκελλίνου, ην πιστώς μεταφράζομεν: «Ήρκει να κατηγορηθή τις υπό κακοβούλου κατασκόπου, ότι έφερ περί τον τράχηλον φυλακτήριον κατά του πυρετού ή εφάνη παρακαθήμενος πλησίον τάφου ή ερειπίου, ίνα καταδικασθή εις θάνατον ως ειδωλολάτρης ή νεκρόμαντις. Εκ των απωτάτων άκρων της αυτοκρατορίας, εσύροντο αλυσόδετοι πάσης τάξεως και ηλικίας πολίται, ων οι μεν απέθνησκον καθ” οδόν, οι δε εν τοις δεσμωτηρίοις• οι δε επιζώντες εστέλλοντο εις Σκυθόπολιν, απόκεντρον εν Παλαιστίνη Πόλιν, όπου είχον στηθή τα βασανιστήρια και το σφαγείον».
Ελάχιστοι γλίτωσαν – είτε γιατί « είδαν το φως » είτε γιατί κατάφεραν να αποδείξουν την αθωότητά τους. Αυτοί οδηγούνταν στην εξορία και οι περιουσίες τους κατάσχονταν, για να τροφοδοτήσουν τα χριστιανικά κοινόβια. Τέτοιας « επιείκιας » έτυχαν και γλίτωσαν το θάνατο (όχι όμως και τα βασανιστήρια) επιφανείς άνδρες όπως ο Σιμπλίκιος, ο Παρνάσιος, ο Ανδρόνικος κ.α. Ο Παύλος, αυτό το ανθρωπόμορφο κτήνος, είχε σύμφωνα με τον Αμμιανό, τόση εξουσία στα χέρια του, ώστε «με μια κίνηση του κεφαλιού του, με ένα του μόνο νεύμα εξαρτιόταν η ζωή όλων όσων περπατούσαν στη γη» Αληθινός πρόδρομος των διοικητών των χιτλερικών στρατοπέδων συγκέντρωσης ο Παύλος, και πιστός εκτελεστής της ρύσης του Χριστού “΄Οσο για τους εχθρούς μου,αυτούς που δεν με θέλησαν για βασιλιά τους φέρετε τους εδώ και κατασφάξετε τους μπροστά μου” ( κατά Λουκά ΙΘ, 27).
Έτσι, για περίπου 20 χρόνια λειτουργούσε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, με θύματα πρωτίστως Έλληνες Εθνικούς (αλλά και άλλους πολυθεϊστές). Τούτο καταργήθηκε το 361 από τον Ιουλιανό. Η 20ετής λειτουργία όμως αυτού του σφαγείου αποκαλύπτει περίτρανα, πώς επιβλήθηκε ο Χριστιανισμός στον ελληνικό κόσμο, και γιατί ακολούθησε ο Μεσαίωνας. Αποκαλύπτει και την έλλειψη αντίδρασης όταν, σαράντα χρόνια αργότερα, ο Αλάριχος αποδεκάτισε τις ελληνικές πόλεις, συνοδευόμενος από ορδές μοναχών. Στα γεγονότα εκείνα εξοντώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. Όσοι απέμειναν, μπήκαν στο « ποίμνιο » για να σώσουν τις ζωές τους, δεχόμενοι άκοντες – εκόντες την αλλοίωση της εθνικής και πολιτισμικής τους ταυτότητας. Με τον τρόπο αυτό επεβλήθη ο χριστιανισμός στον Ελληνικό κόσμο, και όχι μόνο. Η ελεύθερη σκέψη έσβησε για 15 αιώνες μέχρι που την ανέστησαν οι διανοούμενοι του διαφωτισμού, Βολτέρος, Ρουσό, κ. α.
*
Αυτά που οι ομόθρησκοι σας χριστιανοί της μικρής ψεύτικης αγάπης και του Μεγάλου αληθινού μίσους έκαναν στην Σκυθόπολη δεν τα βλέπετε;
«η θα γίνεις χριστιανός η θα πεθάνεις» έλεγαν τότε στους Έλληνες προγόνους μας αυτοί που νομίζετε αδερφούς σας, κι αντί να ανοίξετε τα μάτια σας και να διαβάσετε ιστορία, έχετε πέσει με τα μούτρα μέσα στο πορνογράφημα της δήθεν αγίας γραφής σας, σκοταδιστές!
Τι ήταν η Σκυθόπολις; Το περιγράφει ο Εμμανουήλ Ροϊδης στην Πάπισα Ιωάννα ...; «Και ου μόνον κατά των λίθων επέδειξαν τον χριστιανικόν ζήλον των οι ακάματοι εκείνοι ειδωλοθραύσται, αλλά και κατά των δυστυχών εκείνων, όσους υπωπτεύοντο εμμένοντας εις των πατέρων των την θρησκείαν. Ο σφάζων πρόβατον προς οικογενειακήν ευωχίαν, ο προσφέρων άνθη εις του πατρός του τον τάφον, ο συλλέγων χαμαίμηλα εις το φως της σελήνης, ο αρωματίζων την οικίαν του ή φέρων ανηρτημένον περί τον τράχηλον φυλακτήριον κατά του πυρετού κατεμηνύετο υπό κουκουλοφόρων κατασκόπων ως μάγος ή ειδωλολάτρης, κατεβαρύνετο δι αλύσεων και εστέλλετο εις Σκυθούπολιν, όπου είχε στηθεί το χριστιανικόν κρεουργείον. Εκεί συνεδρίαζον ευσεβείς δικασταί, αμιλλώμενοι τις πλείονας ειδωλολάτρας να οπτήσει επί εσχάρας, να βράση εντός ζέοντος ελαίου ή να κατακόψη μεληδόν. Μυριάδες μαρτυρολογίων διηγούνται τας αθλήσεις των χριστιανών ομολογητών, εκ των πληγών των οποίων έσταζε γάλα, και τους εδρόσιζον αι φλόγες, αλλ' ουδείς έγραψεν ακόμη το αψευδές συναξάριον των μαρτύρων εκείνων, οίτινες αντί μυθώδους γάλακτος έχυσαν αίμα αληθές και αντί να δροσίσει κατέκαυσε το πυρ της χριστιανικής ανεπιεικίας, καυστικότερον όν, φαίνεται, του πυρός της πολυθεϊκής ωμότητος».
Σε εκτενέστερη περικοπή ο Ροϊδης επισημάνει: «Κατά τας αρχάς του Μεσαίωνος επί Ουάλεντος, Ουαλεντινιανού και Θεοδοσίου συνεστήθη εν Ανατολή αληθής «Ιερά Εξέτασις», ής αι θηριωδίαι, αι καταπιέσεις και αι σφαγαί δεν έχουσι τι να φθονήσωσιν εις τους Ιεροδικαστάς της Ισπανίας, οίτινες άτομα μόνον κατεδίωκον επί κακοδοξία, ενώ οι Ορθόδοξοι «σωφρονισταί» της Ανατολής προυτίθεντο να εξαλείψωσιν αθρόους από του προσώπου της γης πάντας τους ελληνίζοντας ή φιλοσοφούντας. Τα περί τούτων χωρία των συγχρόνων ιστορικών εξαλείφουσι παν ίχνος αμφιβολίας, διεγείροντα αγανάκτησιν και φρίκην κατά των ελθόντων «βαλείν μάχαιραν και ουχί ειρήνην».
Παρά του χριστιανού χρονογράφου Σωζομένου, ον ουδείς βεβαίως θέλει κατηγορήσει ως συκοφαντούντα τους ομοθρήσκους του, μανθάνομεν ότι «των ελληνιστών μικρού πάντες κατ' εκείνο διεφθάρησαν, και οι μεν πυρί, οι δε ξίφει απολέσθαι προσετάχθησαν. Παραπλησίως δε δια την αυτήν αιτίαν διεφθάρησαν οι ανά πάσαν την αρχομένην λαμπρώς φιλοσοφούντες. Αλλά και εις μη φιλοσόφους, εσθήτι δε τη εκείνων χρωμένους εχώρει ο φόνος- ως μηδέ τους τα- άλλα επιτηδεύοντας κροκωτοίς τριβωνίοις αμφιένυσθαι, δι υπόνοιαν κινδύνου και δέος» (Ερμ. Σωζομένου, «Εκκλ. Ιστορ.», βιβλ. Στ', κεφ. 35).
Αντιλαμβάνεστε τι λέει ο χριστιανός Σωζόμενος; Η τρομοκρατία είχε φτάσει σε τέτοια επίπεδα που οι άνθρωποι φοβόντουσαν τι ρούχα θα φορέσουν για να μην τους περάσουν για φιλόσοφους!!!
ΔΙΑ ΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΦΡΙΚΗ ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΞΥΠΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΛΗΘΑΡΓΟ
